Sign in Subscribe
5 min read

Uitgevers zijn verslaafd aan het verkeer dat pushberichten hen opleveren

Goedenavond,

In deze nieuwsbrief wil ik het met je hebben over:

  • Semafor trekt de visie van journalisten op een onderwerp los van de feiten.
  • Uitgevers hebben last van pushberichten-verslaving.

Semafor trekt de visie van journalisten op een onderwerp los van de feiten

Hoe zou een nieuwsartikel er ook uit kunnen zien? Het is een interessante vraag voor een brainstorm op een redactie, maar ook een vraag die in de praktijk steeds vaker beantwoord wordt.

Axios heeft ons laten zien hoe je met weinig woorden, een paar hulpzinnetjes en gebruik van bullets een kort en krachtig nieuwsbericht kunt schrijven met daarin de feiten, maar ook de nodige duiding en context.

Semafor is een nieuwe speler die het weer anders aanpakt. De homepage is afgrijselijk als je het mij vraagt, maar hun artikelformat is interessant. Het heeft soms wat weg van Axios, omdat ook Semafor nieuwsartikelen context en duiding lostrekt en als zodanig benoemd. Wat bijzonder is, is dat ook de visie van de redacteur op het onderwerp wordt losgehaald uit het stuk. Er is letterlijk een blokje met bijvoorbeeld 'Elger's view' te vinden in een artikel.

Semafor is opgericht door Ben Smith die eerder de hoofdredacteur was van BuzzFeed News en twee jaar lang mediacolumnist was bij The New York Times. Begin dit jaar verliet hij de krant om Semafor op te richten, dat afgelopen week het levenslicht zag.

Tegen Niemanlab zegt Smith over het format:

“My biggest worry was that reporters would be like, ‘This is incredibly clunky and I hate it,'” Smith said. “But we’ve found it’s a format that follows how you talk to your editor about a story.”
“I think this is exactly what editors do all the time,” Chua agreed. “Good editors take your story and hold you to account and say, ‘Well, have you thought about this? Have you thought about that?’ And what we’re doing here is taking that and putting it down in writing.”

Het idee is dat het uit elkaar halen van de feiten en de kijk van een journalist, de betrouwbaarheid tegen goede komt. Het is een vorm van transparantie.

Het gevaar is natuurlijk dat het voor lezers uiteindelijk vermoeiend wordt, maar in mijn ogen heeft Axios bewezen dat een format dat daadwerkelijk functioneel is en consequent wordt gebruikt, juist heel goed kan werken. Het gaat erom dat je de belofte die je je lezer doet, keer op keer waarmaakt. Elke dag. Met ieder artikel.

Uitgevers hebben last van pushberichten-verslaving

Afbeelding gegeneerd door DALL·E 2

Uitgevers zijn verslaafd aan het verkeer dat pushberichten hen oplevert. Toen ik dat afgelopen week las in een kop op Press Gazette, ging er bij mij een lampje branden. Het is al jaren duidelijk dat sommige uitgevers pushberichten bewust inzetten als bereiksmiddel en waar redacties targets opgelegd krijgen voor hoe vaak ze moeten pushen. Een verslaving is eigenlijk de beste omschrijving van wat hier gebeurt.

Als nieuwssite is het een ongelofelijke uitdaging om te zorgen dat bezoekers vaker terugkomen. Niet voor niets wordt er veel moeite gestopt  in social-media-posts en nieuwsbrieven. 50 procent van de tijd en energie van een redactie zou moeten gaan zitten in het wegzetten, de distributie, van de content. Er is zoveel media-aanbod voor je publiek (inclusief TikTok-filmpjes, streamingdiensten, spelletjes etc.) en men heeft zo weinig tijd, dat het ontzettend lastig is om ervoor te zorgen dat je publiek terug blijft komen.

Pushberichten zijn daarom een machtig middel. Zodra iemand toestemming heeft gegeven om hem een pushbericht te sturen kun je hem  naar je toe lokken wanneer het jou uitkomt. Waar een nieuwsbrief ergens in een inbox terugkomt, komt een pushbericht meteen bij iedereen binnen op zijn scherm. De boodschap is: stop met wat je nu doet, want dit is even belangrijker. Negen van de tien keer is dat vervolgens niet zo, maar gebruikers zetten pushberichten niet uit omdat ze bang zijn die ene keer te missen dat het wel belangrijker is. Hierdoor hebben redacties een machtig wapen in handen met de mogelijkheid om pushnotificaties te versturen.

Pushnotificaties waren in de begindagen nog 'breaking news alerts', als een service voor de lezer. Inmiddels zijn het zoveelste kanaal dat een redactie in kan zetten om artikelen te pluggen. Ik ben hier altijd fel tegenstander van geweest, maar inmiddels leg ik me erbij neer. Als uitgevers eenmaal verslaafd raken, is het niet meer te stoppen.

Dit wil ik ook nog met je delen

Dat was hem weer voor deze week! Volgende week moet je het een weekje zonder mijn nieuwsbrief doen, want ik ga op vakantie met 35 luisteraars van de podcast Trust Nobody, waarvan ik één van de makers ben. Vorig jaar deden we dat voor het eerst en maakten we de eerste podcastreis van Nederland. Inmiddels zijn er steeds meer podcasts die reizen organiseren.

Tot over twee weken,

Elger