Sign in Subscribe
7 min read

Ondanks dat de mogelijkheid er is, zijn er nog maar heel weinig betaalde podcasts

The Economist plaatst zijn podcasts achter een betaalmuur, maar het is tot nu toe één van de weinig uitgevers die dat doet terwijl geschreven content niet gratis wordt gegeven.
Ondanks dat de mogelijkheid er is, zijn er nog maar heel weinig betaalde podcasts
Foto: Alejandro Luengo / Unsplash

Er was de afgelopen week veel ophef over de manier waarop DPG Media native ads probeert te verkopen naar aanleiding van een uitzending van Mediastorm. Ik schreef er afgelopen vrijdag over in mijn nieuwsbrief, mocht je dat gemist hebben.

In deze editie van mijn nieuwsbrief wil ik het met je hebben over:

  • Verdwijnen meer podcasts achter een betaalmuur?
  • WhatsApp biedt eindelijk de mogelijkheid om je publiek berichten te sturen.
  • Liveblogs blijven enorm veel verkeer trekken

Verdwijnen meer podcasts achter een betaalmuur?

Het publiek laten betalen voor podcasts is en blijft een uitdaging. Uiteraard hebben we in Nederland Podimo dat met een Netflix-achtig abonnement probeert om geld te verdienen met betalende podcastluisteraars en NRC heeft wat podcasts die exclusief voor abonnees te beluisteren zijn via NRC Audio, maar zeker in Nederland zie je verder maar weinig gebeuren op dat vlak.

Dat terwijl de mogelijkheden om podcasts betaald aan te bieden, tegenwoordig een stuk beter zijn dan een paar jaar geleden. In eerste instantie waren een eigen podcast-app (waar niemand op zit te wachten) of een persoonlijke RSS-feed (wat technisch ingewikkeld is voor veel gebruikers) de enige opties, maar tegenwoordig hebben zowel Apple Podcasts als Spotify de hele betaalmuurfunctionaliteit gewoon ingebouwd. Zelfs Podimo biedt tegenwoordig een abonnement aan op Apple Podcasts met alle premiumpodcasts die het heeft, zodat luisteraars niet meer verplicht zijn om gebruik te maken van die vreselijke Podimo-app.

Met Apple Podcasts en Spotify kun je al een flink deel van het podcastluisterende publiek bereiken en aangevuld met een persoonlijke RSS-feed kun je ook gebruikers van andere apps bedienen, als ze een beetje moeite willen doen. Toch zie je dat nog niemand hier mee bezig lijkt.

Het grote aanbod aan gratis podcasts zal hierbij zeker meespelen, maar het interessante is dat je op Engelstalig vlak een nog veel groter gratis aanbod hebt, maar desondanks veel meer betaalde podcasts ziet. Zo heb je Wondery+, Luminary, Pushkin+, Radiotopia en Noiser+. De meeste van deze spelers combineren een gratis aanbod met een premiumabonnement waarin een aantal podcasts exclusief of eerder te beluisteren zijn en alle podcasts van die uitgever reclamevrij zijn.

Ondertussen zie je nieuwsuitgevers hun podcasts nog bijna allemaal gratis weggeven, terwijl ze voor geschreven content vol inzetten op abonnementen. Zelfs het volledige podcastaanbod van The New York Times is gratis te beluisteren, al maken ze sommige nieuwe shows in eerste instantie exclusief beschikbaar voor gebruikers van hun eigen audio-app.

The Economist is voor zover ik weet de eerste uitgever die heeft gezegd: al onze podcasts, behalve de dagelijkse nieuwspodcast The Intelligence" zijn voortaan alleen te beluisteren met een abonnement. Abonnees van The Economist krijgen zonder extra toegang en daarnaast komt er een speciaal podcastabonnement dat 5 euro per maand gaat kosten. De podcasts zijn vervolgens te beluisteren in de app van The Economist, via Apple Podcasts, op Spotify en in alle andere podcast-apps die het handmatige toevoegen van een RSS-feed ondersteunen.

Ik ben benieuwd of na The Economist ook andere spelers zullen volgen en of we ook in Nederland meer initiatieven op het gebied van betaalde podcasts gaan zien. Voor de luisteraar niet per se leuk, maar het is net als bij geschreven content een belangrijke manier om genoeg geld te verdienen.

WhatsApp biedt eindelijk de mogelijkheid om je publiek berichten te sturen

Officiële cijfers zijn er niet, maar marktonderzoeken laten zien dat WhatsApp met meer dan 10 miljoen gebruikers de populairste social-media-app van Nederland is. Voor media en zelfstandige makers is er alleen één nadeel: het is één van de weinige kanalen die je niet kunt gebruiken om zelf een groot publiek te bereiken. Tot nu dan.

Tien jaar geleden waren er al redacties die experimenteerden met tussenpartijen die via verzendlijsten de mogelijkheid boden om het publiek te laten abonneren op een WhatsApp-dienst. Doordat dit in strijd was met de gebruiksvoorwaarden werden accounts echter geblokkeerd door WhatsApp zodra de dienst enigszins populair werd.

Na heel lang wachten is het nu eindelijk mogelijk om officieel een WhatsApp-dienst op te zetten, dankzij de nieuwe kanalenfunctie die op dit moment wereldwijd wordt uitgerold. Het biedt de mogelijkheid om WhatsApp-berichten te verzenden naar gebruikers die zich hebben geabonneerd op jouw kanaal. Ze kunnen niet reageren binnen dat kanaal met een bericht, maar wel met een emoji. De functionaliteit is zo goed als gelijk aan de verzendkanalen van Instagram, waar ik een maand geleden over schreef.

In mijn ogen bieden kanalen op WhatsApp een functie waar redacties gebruik van zouden moeten maken, doordat je direct berichten naar je publiek kunt sturen. Er zit geen filterend algoritme tussen, dus in principe krijgen al je abonnees je berichten te zien.

De grote uitdaging is dat mensen zich moeten abonneren op je kanaal en daarvoor is het ongelofelijk belangrijk om te bedenken wat je gaat doen. Je moet WhatsApp-kanalen behandelen als een product, waarbij je goed nadenkt welke behoefte van je publiek je ermee gaat invullen en welke belofte je dus maakt. Die belofte moet je actief communiceren om te zorgen dat mensen zich abonneren. Dus niet "Abonneer je op ons WhatsApp-kanaal en ontvang berichten van ons.", maar "Abonneer je op ons WhatsApp-kanaal en elke ochtend om 8:00 uur en middag om 16:00 uur sturen we je een kort overzicht van het belangrijkste nieuws."

In mijn ogen zijn WhatsApp-kanalen ook een fantastische manieren om journalisten met een eigen niche een direct kanaal te geven om berichten naar hun publiek te sturen, denk aan een kanaal met de laatste updates over de oorlog in Oekraïne van een Rusland-correspondent of met korte tv-recensies van de tv-recensent.

Als je er meteen mee aan de slag wilt, is de kans groot dat je nog even geduld moet hebben, omdat WhatsApp de functionaliteit nog aan het uitrollen is. Het nadenken over hoe je hem in wil gaan zetten, kan echter al wel beginnen.

Liveblogs blijven enorm veel verkeer trekken

Ik ben geen fan van liveblogs. Of eigenlijk moet ik zeggen: ik ben er geen fan van om liveblogs te gebruiken als dé manier om nieuws te publiceren. Als extra middel voor bezoekers die het nieuws live willen volgen, werkt het fantastisch.

Twee jaar geleden schreef ik hier al een keer over:

Het probleem is echter wel dat liveblogs uitgaan van een publiek met de behoefte (en tijd) om niks te missen. Als je na een drukke werkdag of een avond weg even snel op de hoogte wil zijn van wat er gebeurd is, is een liveblog verre van ideaal. Natuurlijk kun je er alles in terugvinden, maar de boodschap van een liveblog is op zo'n moment wel: 'hier is alles wat er gebeurd is, succes met scrollen'. Het verschil tussen belangrijk en minder belangrijk nieuws, de grote lijnen of duiding, komen niet goed naar voren. Een liveblog is gemaakt om ontwikkelingen live te volgen, het is geen handig overzicht om achteraf te consumeren.

Nu is er natuurlijk een grote groep mensen die gedurende de dag of bij groot nieuws het nieuws semi-live wil volgen. En daarvoor blijft het liveblog een fantastisch middel, laten de cijfers zien. Onder andere de NOS en de Volkskrant hebben niet voor niets nog steeds een dagelijks liveblog over de oorlog in Oekraïne. Bij SkyNews in het Verenigd Koninkrijk is het Oekraïne-liveblog regelmatig het meest gelezen artikel. Dat komt natuurlijk mede doordat veel liveblog-lezers meerdere keren per dag terugkomen, terwijl mensen een normaal artikel maar één keer lezen, maar dan nog.

Bij breaking news zullen liveblogs het alleen nog maar beter doen, al speelt daarbij regelmatig het probleem op dat ik met liveblogs heb: er gaat te veel aandacht naar het liveblog en te weinig naar het publiek dat even snel bijgepraat wil worden of overzicht wil. Nu zou je dat deels ook kunnen oplossen door het liveblog technisch en qua design te verbeteren.

The Guardian heeft bijvoorbeeld extra functies toegevoegd aan hun liveblog om meer overzicht te bieden. Bovenaan staat een tijdlijn met belangrijke gebeurtenissen waar je doorheen kunt scrollen, de redactie kan belangrijk nieuws bovenaan het blog vastpinnen en met een schuifje zie je enkel de posts met de belangrijkste gebeurtenissen (dezelfde gebeurtenissen als in de tijdlijn staan).

Hiermee maak je van het liveblog een product dat je niet alleen kunt gebruiken om het nieuws live te volgen, maar juist ook om overzicht te krijgen. Aangezien het liveblog inmiddels heeft bewezen een vast onderdeel te zijn van hoe je online nieuws brengt, zou er in mijn ogen meer moeten worden nagedacht over hoe dat nog beter kan. Volgens mij bestaat het perfecte liveblog nog niet en is het hoog tijd om te ontdekken hoe dat eruitziet.

Deze andere dingen wil ik even kort met je wil delen