9 min read

In de gemeente Kaag en Braassem kun je zien welke kansen er liggen voor lokale nieuwsbrieven

Goedenavond,

Om te beginnen moet ik even terugkomen op mijn nieuwsbrief van vorige week. Daarin meldde ik dat tijdens de Dutch Media Week in Beeld en Geluid het Wereldrecord langste onafgebroken podcast is gevestigd.

Ik werd er door Arjan Snijders, één van de makers van Dit Was De Radio, op gewezen dat dat bericht niet klopt. Ten eerste is er niet 200 uur aan podcasts gemaakt, maar slechts 153 uur, omdat er flink wat gaten waren gevallen in het programma. Daarnaast bleek het ook helemaal geen officiële recordpoging te zijn.

Zelf heb ik met Trust Nobody deelgenomen aan deze recordpoging en waren beide feiten me niet bekend. Ik was door de communicatie die ik heb gehad met Beeld en Geluid in de veronderstelling mijn medewerking te hebben verleend aan een officiële recordpoging en dat er 200 uur lang podcasts zijn gemaakt, waarmee het record was neergezet. Toen ik dit weekend navraag deed bij Beeld en Geluid werd er wat vaag over gedaan en heeft men het over een 'geslaagde recordpoging'.

Ook een aantal nieuwsmedia hebben overgenomen dat Beeld en Geluid een wereldrecord heeft neergezet door 200 uur te podcasten. Ik gok op basis van een persbericht. Op zijn zachtst gezegd een bijzondere gang van zaken...

In deze nieuwsbrief wil ik het met je hebben over:

  • Het interessante verhaal achter de lokale nieuwsbrief van Kaag van Braassem, die 1 op de 10 inwoners leest.
  • Spotify stopt met een aantal podcasts en ontslaat een deel van zijn podcastmakers.
  • Hoe staat het ervoor met de ontwikkeling van Facebooks metaverse?

1 op de 10 inwoners van Kaag en Braassem leest een lokale nieuwsbrief die als hobby wordt gemaakt

Afbeelding: Witte Weekmail

Enkele weken geleden abonneerde Sjoerd van der Hoorn zich op mijn nieuwsbrief en hij reageerde op mijn verzoek, dat ik aan alle nieuwe lezers doe, om zich kort voor te stellen. Sjoerd mailde me dat hij sinds drie jaar een lokale nieuwsbrief maakt voor inwoners van de gemeente Kaag en Braassem en ik was meteen geïnteresseerd.

Ik heb hier al vaker geroepen dat ik ontzettend veel kansen zie voor lokale nieuwsbrieven. En die kunnen prima worden opgezet door zelfstandigen of startups. Sterker nog: dat werkt misschien wel beter dan wanneer bestaande uitgevers het doen, omdat er veel minder overhead is.

Sjoerds nieuwsbrief, de Witte Weekmail, heeft 2680 abonnees op een inwoneraantal van 27.931. Nu weet je natuurlijk niet zeker of alle abonnees ook echt binnen de gemeente wonen, maar je kunt wel voorzichtig concluderen dat bijna 10 procent van de inwoners van Kaag en Braassem geabonneerd is op deze lokale nieuwsbrief.

Ik vroeg Sjoerd waarom hij de Witte Weekmail gestart is: "Tot iets meer dan drie jaar geleden was er in mijn gemeente Kaag en Braassem nog een wekelijkse krant met daarin min of meer alles wat je moest weten. Ik was veel in het buitenland en merkte al dat het nieuws bijhouden via sociale media lastig is omdat je altijd je hele tijdlijn door moet scrollen om niks te missen. Om op de hoogte te blijven van wat eerst op één gemeentelijke pagina in het plaatselijke krantje stond, moest ik op zes verschillende webpagina's van de gemeente kijken", vertelt hij.

"Toen ik eenmaal de juiste bronnen had gevonden en wat scripts had gemaakt om een en ander te automatiseren, bedacht ik me dat er meer mensen moeten zijn die een simpel nieuwsoverzicht missen en dat het misschien niet zo veel extra moeite zou kosten om dat wat ik toch al verzamel, te delen. Ik ben toen voor een klein groepje mensen begonnen met een nieuwsbrief om te kijken wat de reacties waren."

Alle abonnees van de nieuwsbrief zijn via mond-to-mond-reclame binnengekomen. "Omdat ik meer belang hecht aan mensen die zich abonneren omdat ze echt interesse hebben dan mensen die zich een keer aanmelden en er daarna nooit meer naar kijken, heb ik expres zelf geen reclame gemaakt voor de Witte Weekmail. Ik deel zelfs geen berichten op social media als er bijvoorbeeld een nieuwe editie is." De open rate van de Witte Weekmail is met 70 procent erg hoog. Ter vergelijking: de open rate van mijn nieuwsbrief ligt net boven de 50 procent.

Sjoerd is zo'n 3 tot 4 uur kwijt aan het samenstellen/schrijven van zijn nieuwsbrief en ik was heel nieuwsgierig naar de werkwijze voor het schrijven van zijn nieuwsbrief. Ik gok dat er ook wel wat lezers zijn die hier benieuwd naar zijn, dus ik vroeg hem om zijn werkwijze uiteen te zetten:

De Witte Weekmail is opgebouwd uit een inleidend schrijven waarbij ik de week op een (hopelijk) ludieke manier samenvat door lijntjes te leggen tussen verschillende berichten die in het nieuws zijn. Dit kan over serieuze onderwerpen gaan, maar is soms ook een beetje clickbait met een glimlach. Ik merk dat veel mensen toch nieuwsgierig zijn en klikken op links over onderwerpen die ze anders links laten liggen.
Ik deel nieuwsberichten vervolgens in vaste categorieën in. Zo is er een categorie Sport, Klein nieuws, Hulpdiensten (en justitie), Gezondheid en onderwijs, Politiek en gemeentelijke zaken, Economie en een Agenda. Ik heb een tool geschreven waar ik hyperlinks in kan verzamelen. Deels gaat dit automatisch; een script speurt bijvoorbeeld landelijke kranten af, maar leest ook pagina's van lokale politieke partijen, sportverenigingen, en 'interessante' bedrijven. Op basis van eerdere input gebruik ik machine learning om deze nieuwtjes te sorteren en alvast in de juiste categorieën te plaatsen. Na hier kort overheen te lezen zodat ik een beeld heb van wat er allemaal is geschreven, heb ik nog een lijst met zo'n 10 bronnen die ik handmatig langsloop. Zo pik ik pagina's op die Google recent heeft geïndexeerd, video's die zijn gepubliceerd op YouTube, Tweets van inwoners, gemeenteraadsleden en bedrijven, etc.
Met dit allemaal in één overzicht bij elkaar, vul ik mijn nieuwsbrief simpelweg van boven naar beneden met deze berichten. Omdat meerdere bronnen vaak over hetzelfde nieuws schrijven, maak ik per keer de afweging welk item ik mee neem. Hierbij probeer ik de originele bron voorrang te geven, maar soms is hun berichtgeving beperkt en kies ik toch voor een ander medium. Zo kan de brandweer bijvoorbeeld een tweet de wereld ingegooid hebben over een grote brand, maar als er dan een (freelance)reporter of omwonende een uitgebreider verslag heeft geschreven dan verwijs ik mijn lezers liever daar naartoe.
Tot slot zijn er nog een paar dingen die volledig zijn geautomatiseerd. Zo verwerkt mijn tool bijvoorbeeld automatisch het nieuwe woningaanbod van verschillende sites, overlijdensberichten, de vergaderkalender van de gemeenteraad, besluiten van B&W, bekendmakingen en vergunningsaanvragen. Ik controleer wel de output en plak het resultaat handmatig in de nieuwsbrief, maar dat kost me alles bij elkaar nog geen vijf minuten.

Sjoerd denkt dat een wekelijkse nieuwsbrief zoals hij maakt ook in andere gemeenten zou kunnen werken. Zeker in kleine gemeenten. "Ook al is er een lokale krant, dan nog zijn er zó veel meer dingen die inwoners willen weten", zegt hij. "Een opsomming van sportuitslagen is bijvoorbeeld leuk, maar in een nieuwsbrief kan je veel makkelijker dan op papier verwijzen naar verslagen of video-opnames. Ook missen (papieren, maar ook online) kranten altijd het oogpunt van de inwoners. Als ik mensen zie tweeten over een onderwerp dat die week in mijn nieuwsbrief staat, embed ik die conversatie om te laten zien dat mensen ergens ook anders over kunnen denken."

De Witte Weekmail is op dit moment een hobby van Sjoerd, naast zijn werk, en hij verdient er niks mee. Er liggen in mijn ogen wel kansen op dat vlak en zelf ziet hij die ook wel. "De tooling die ik heb opgebouwd maakt het wel heel interessant om de (Witte) Weekmail uit te breiden. Eén persoon kan hiermee in een week tijd zo'n 8 tot 10 nieuwsbrieven opstellen en houdt dan nog tijd over voor commerciële activiteiten zoals advertentieruimte verkopen. Het bereik is in tegenstelling tot papieren kranten heel goed te meten dus voor een vaste advertentieplaats kunnen minimaal dezelfde bedragen gevraagd worden als in een krant. Alles bij elkaar genomen is het de moeite zeker waard, maar het is ook een grote enge eerste stap om het daadwerkelijk te gaan doen", zegt hij daarover.

Mocht je nieuwsgierig zijn geworden naar de Witte Weekmail eruit ziet, dan kun je een aantal edities online lezen: 1, 2, 3.

Spotify ontslaat deel podcastmakers

Ruim drie jaar geleden begon Spotify vol in te zetten op podcasts door een hele reeks overnames te doen. De eerste was podcaststudio Gimlet Media en daarna volgde nog veel meer makers van podcasts. Een groot deel van de podcasts werden Spotify Exclusives en waren bedoeld om meer mensen naar het platform te trekken. Lange tijd leek er geen einde te komen aan de groeiplannen van Spotify op de podcastmarkt. Tot nu.

Spotify heeft afgelopen week aangekondigd te stoppen met 11 van de ongeveer 500 podcasts die het maakt, allemaal producties van Gimlet en Parcast. Ongeveer 5 procent van het personeel dat bij Spotify aan podcasts werkt verliest zijn baan.

Er wordt volop gespeculeerd over de precieze redenen, maar één ding lijkt duidelijk: exclusieve podcasts op Spotify trekken een relatief klein publiek in vergelijking met podcasts die op alle platforms beschikbaar zijn. Simon Owens schrijft in zijn nieuwsbrief:

But there are also signs that the exclusivity strategy generates limited returns. Not only did some Gimlet shows experience a 75% drop in audience once they were locked down, but multiple other podcast companies — including Last Podcast on the Left and the Obamas’ Higher Ground — cited it as one of the reasons they chose not to renew their contracts with Spotify. Back in 2021, The Verge compiled publicly-available data indicating that The Joe Rogan Experience saw a sizable drop off in influence once it went exclusive. And Luminary, a podcast startup built on the idea of locking down exclusive IP on its premium app, also struggled to gain traction and recently began distributing its content on other platforms.

Het is lastig om harde conclusies te trekken, maar het lijkt erop dat het overgrote deel van de mensen dat podcasts luistert via een andere app dan Spotify, niet alsnog naar Spotify komt voor de exclusives die het biedt. Er is immers ook meer dan genoeg podcast-aanbod en podcastluisteraars zijn ontzettend trouw aan de app waarin ze luisteren. Gebruikers meerdere apps laten gebruiken of bij voorkeur overhalen van jouw app hun podcast-app te halen is dé uitdaging voor partijen als Spotify en Podimo. En tot op heden lukt dat nog niet zo goed als gehoopt.

De ontwikkeling van Facebooks metaverse

Afbeelding: Meta

Afgelopen dinsdag organiseerde Facebook Meta het evenement Meta Connect om een heleboel aankondigen te doen over de ontwikkelingen van het bedrijf op het gebied van virtual reality en de metaverse, die het ontwikkelt. Uiteraard vond dit evenement online plaats in virtual reality.

Naast een nieuwe virtual-reality-headset, de Meta Quest Pro, deed het bedrijf een heleboel aankondigen, waaronder:

Dat laatste wordt online gekscherend gezien als de belangrijkste aankondiging van het evenement. Het zegt iets over hoe moeizaam de hele ontwikkeling gaat. Mark Zuckerberg schetst een virtuele wereld waar een groot deel van ons online leven zich afspeelt, maar in de praktijk wil virtual reality maar niet doorbreken bij een groot publiek en zijn ontwikkelaars nog bezig met uitvinden hoe ze überhaupt een compleet persoon, inclusief ledematen, kunnen tonen.

Er was veel focus op het gebruik van de technologie in werksettings, bijvoorbeeld voor virtuele meetings, terwijl er op korte termijn veel meer kansen liggen op het gebied van entertainment en gaming. En op dat vlak is er nog zo ontzettend veel te winnen.

Het is inmiddels zes jaar geleden dat de Oculus Rift, de voorloper van de Quest-headsets die Meta nu maakt, op de markt kwam. En als je naar de ontwikkeling sindsdien kijkt, dan gaat het nog heel lang duren voordat virtual reality mainstream is en de metaverse een ding is. Als het überhaupt al ooit gaat gebeuren.

Dit wil ik ook nog met je delen

Fijne week,

Elger