Sign in Subscribe
9 min read

Het vertrouwen in de journalistiek in Nederland is in 2020 zowaar gegroeid

Goedemorgen,

Deze week zijn er twee dingen waarmee ik mijn nieuwsbrief wil beginnen.

Als eerste natuurlijk het belangrijkste nieuws van deze week: Jeff Bezos stopt als CEO van Amazon. Hij wordt bestuursvoorzitter en krijgt meer tijd om zich te richten op zijn andere bedrijven, waaronder Blue Origin en The Washington Post. Vooral dat laatste is natuurlijk interessant, al is het afwachten of hij ook daadwerkelijk heel actief aan de slag gaat met de krant.

De opvolger van Bezos als baas van Amazon is Andy Jassy. Een naam die veel mensen niets zegt, maar hij werkt al sinds 1997 bij Amazon is al 15 jaar de baas van wat tegenwoordig het belangrijkste bedrijfsonderdeel is van het internetbedrijf: Amazon Web Services, waar zo ongeveer het halve internet op draait.

Als je kijkt naar de grote tech- en internetbedreven dan zijn bijna overal de oprichters al verdwenen als CEO. Dat gebeurde in eerste instantie bij Microsoft, toen (noodgedwongen) bij Apple en vervolgens bij Google. Alleen Mark Zuckerberg staat nog steeds aan het roer bij Facebook. Hij lijkt zijn bedrijf niet los te kunnen laten, maar desondanks zou het me niet verbazen als hij binnen nu en twee jaar ook een stap terugdoet.

Als tweede wil ik het even hebben over het vertrouwen in de Nederlandse journalistiek. Het lijkt door alle bedreigingen van journalisten en coronasceptici op social media soms dat dat vertrouwen in 2020 een flinke klap heeft gekregen. Niets is minder waar: uit onderzoek van Motivication blijkt dat het vertrouwen vorig jaar gegroeid is. Tweederde van de Nederlanders vindt dat het nieuws in Nederland te vertrouwen is.

Jongeren vertrouwen het nieuws beduidend minder dan ouderen: 45 procent van de 18-24-jarigen reageert neutraal of negatief op de stelling dat het nieuws in Nederland meestal te vertrouwen is, terwijl dat onder de rest 30 procent is.

Nu heb ik bij dit soort onderzoeken wel vaak wat vragen bij het op één hoop gooien van 'de journalistiek', 'het nieuws' of 'de media'. Daarnaast zie je dat het wantrouwen dat er is, zich bij een deel van deze groep steeds actiever uit en de polarisatie in de maatschappij toe lijkt te nemen. Dit onderzoek is dan ook zeker geen reden voor een feestje, maar wel een positieve noot.

In deze nieuwsbrief wil het verder met je hebben over:

  • Google heeft een alternatief voor third party cookies waarvan je je moet afvragen of we dat wel willen.
  • Hoe Google en Facebook regelgeving rond het betalen van uitgevers proberen te voorkomen.
  • Tijdschriftabonnementen worden steeds vaker lidmaatschappen.

Fijne zondag,

Elger

Het einde van third party cookies

Google heeft een alternatief voor third party cookies waarvan je je moet afvragen of we dat wel willen

Google heeft een alternatief voor third party cookies waarvan je je moet afvragen of we dat wel willen

Het einde van de third party cookie is sinds vorig jaar in zicht en dat heeft grote gevolgen voor de manier waarop advertenties op internet worden weergegeven. Advertenties op basis van je gedrag op zo goed als iedere website die je bezoekt, zijn straks niet meer mogelijk, maar uiteraard zijn er wel andere manieren om een profiel over je op te bouwen en op basis daarvan advertenties te tonen. Uitgevers zien kans om advertenties te verkopen op basis van het profiel van een bij hen ingelogde gebruiker en de internetbedrijven zoeken naar alternatieven. Google gaat volgende maand testen met een alternatief in Chrome, waarbij je op basis van allerlei geanonimiseerde data, waaronder je surfgeschiedenis, in een soort interessegroepen wordt ingedeeld. Adverteerders kunnen vervolgens targetten op deze groep. Het systeem heet Federated Learning of Cohorts (FLoC) en er worden nu al de nodige vraagtekens bij gezet.

Basile and others commenting publicly on Google’s FLoC proposals have questioned whether the system will group people by sensitive attributes such as race, sexual orientation or disability. The system may be able to infer this sensitive information through people’s general behaviours and interests. For example, Facebook’s advertising algorithms have been found to show teaching and secretarial jobs to women more than men. In 2019 Facebook was charged by the US Department of Housing and Urban Development for ads that discriminated against people based on their race. The same risks exist with FLoC and Google engineers have acknowledged the potential for algorithmic bias.
Dat geldt overigens ook voor de andere alternatieven

Dat geldt overigens ook voor de andere alternatieven

Google heeft natuurlijk een beetje een vreemde, dubbele pet. Het is eigenaar van een gigantisch advertentiewerk en van de populairste browser te wereld. Daardoor twijfelen mensen aan de intenties van het bedrijf. Aan de intenties van andere bedrijven in de advertentiebusiness hoef je niet te twijfelen: die zijn hard bezig om met andere technieken dan cookies advertentietargetting mogelijk te maken. Dat betekent in de praktijk: datahandel.

Maar hoe ‘target’ je deze interessante consumenten online zonder identificerende cookies op hun computer of telefoon? Daarvoor kloppen adverteerders aan bij LiveRamp. Deze datahandelaar beheert een database met ruim 250 miljoen consumentprofielen. Om die aan de juiste internetter te koppelen, werkt de firma nauw samen met duizenden drukbezochte websites en veelgebruikte apps.
premium content
Veel uitgevers hebben een zee aan informatie die ze kunnen gebruiken

Veel uitgevers hebben een zee aan informatie die ze kunnen gebruiken

Grote uitgevers zien het einde van de third party cookies niet alleen als een probleem voor hun verdienmodel, maar ook als een kans om de advertentieverkoop weer meer naar zich toe te trekken. Veel uitgevers hebben immers profielen van hun abonnees en op basis van die profielen kunnen ze advertenties verkopen. Onder meer The New York Times is hier al een tijdje druk mee aan het testen.

“We had campaigns running on our previous audience-targeting capabilities, which had third-party data involved. Obviously, there was no first-party capability at that time. And then we are running campaigns with this new concept of machine-learning, which we have built. We were just comparing the campaigns that way. There was a lot of A/B testing we did with our clients to see how those campaigns performed. And that’s when we realised that some of the signals we are looking for are actually pretty much comparable. In fact, sometimes it’s better than what we used to have.”

De grote uitdaging voor uitgevers is uiteraard dat ze de techniek moeten ontwikkelen of in huis halen. En als gebruikers nu nog niet inloggen, moeten ze een reden krijgen om dat wel te doen. Het allerbelangrijkste is in mijn ogen echter het goed communiceren hoe de data van abonnees wordt gebruikt.

Moeten Google en Facebook betalen voor journalistiek?

Hoe Google en Facebook regelgeving rond het betalen van uitgevers proberen te voorkomen

Hoe Google en Facebook regelgeving rond het betalen van uitgevers proberen te voorkomen

Twee weken geleden schreef ik in al over de strijd die in Australië is in ontstaan tussen Google en de overheid/uitgeefindustrie. Nieuwe wetgeving verplicht techbedrijven als Google en Facebook te betalen voor de stukjes van nieuwsartikelen die ze tonen. Niet alleen binnen hun nieuwsproducten, zoals in bijvoorbeeld Frankrijk, maar overal waar ze deze tonen. Daarnaast moeten de internetbedrijven wijzigingen in hun algoritmes die gevolgen hebben voor het bereik van nieuwssites vooraf aankondigen.

Voor Google en Facebook gaan deze regels veel te ver. Google heeft al gedreigd nieuws niet langer te tonen binnen zijn zoekmachine. Facebook wil zelf deals sluiten met uitgevers waardoor de regelgeving niet meer nodig is.

Ondertussen sluiten Facebook en Google in allerlei landen deals met uitgevers waarbij ze op hun voorwaarden betalen voor content in de hoop wetgeving te voorkomen. Google introduceerde vorig jaar bijvoorbeeld Google News Showcase, waarbij het internetbedrijf artikelen tegen betaling achter de betaalmuur vandaan haalt. Ik wist dat Google hier met Nederlandse uitgevers over heeft gesproken, maar toch is Google News Showcase hier (nog) niet geïntroduceerd. Wat blijkt: de Nederlandse uitgeefduopolie wil niet.

"De consequentie was dat wij afstand moesten doen van onze rechten. Dat is ondenkbaar", zegt DPG-woordvoerder Willem-Albert Bol. Mediahuis-topman Gert Ysebaert heeft vergelijkbare argumenten en voegt daaraan toe dat Mediahuis niet wil bijdragen aan de totstandkoming van een nieuwe 'nieuwsaggregator'. Bovendien, zegt Ysebaert. "proberen wij mensen over te halen om bij een van onze nieuwsmerken een abonnement te nemen. Het voorstel van Google om bezoekers via Showcase niet op de betaalmuur te laten stuiten, strookt niet met die strategie."
'Google en Facebook laten betalen is niet de oplossing'

'Google en Facebook laten betalen is niet de oplossing'

Google en Facebook laten betalen voor het gebruik van nieuws, zoals onder meer Australië en Frankrijk eisen, lost het probleem van de uitgevers niet op. Dat betoogt de Australische Amanda Lotz, docent Media Studies aan de Queensland University of Technology. Het probleem is dat het oude verdienmodel van de media niet meer werkt in de 21e eeuw en dat overheden moeten gaan meebetalen om de journalistiek te bekostigen, stelt zij.

Laten we het weer eens hebben over abonnementen

Tijdschriftabonnementen worden steeds vaker lidmaatschappen

Tijdschriftabonnementen worden steeds vaker lidmaatschappen

Niet alleen een abonnement op een tijdschrift, maar een lidmaatschap dat je ook allerlei andere voordelen biedt. Het is een trend die je steeds meer ziet. Dit artikel zet een aantal Britse voorbeelden op een rij.

At Bauer, film magazine Empire has launched a VIP subscriber club that combines subscriptions to the print title and its Spoiler Special podcast (previously a separate paid-for option) with access to live events with Empire staff and a Picturehouse membership, which will be activated once cinemas reopen and includes free cinema tickets.
Bauer’s Country Walking magazine has launched two new membership packages: the first, CountryWalking+, offers 13 editions of the magazine with 350 route cards mapping walks across the UK, a neck tube and half price to Ordnance Survey Maps online for £49.99 a year.
Anthem Publishing has launched “Plus” membership schemes for its three flagship brands Colouring Heaven, Vegan Food and Living, and Women’s Running following what it described as “major” subscriptions growth in 2020.The Plus schemes add benefits on top of the existing print subscriptions, at the same cost, including unlimited digital edition archive access, discounts with retailers and gyms, exclusive additional content and home delivery of the print magazine.

The New York Times wil gaan testen met een abonnement op Wirecutter

Vijf jaar geleden nam The New York Times reviewwebsite Wirecutter over. Op deze site kun je per productcategorie de beste producten vinden en wordt zeer uitgebreid uitgelegd hoe deze getest zijn. Het is voor veel mensen een go-to-website als ze iets nieuws nodig hebben. De site verdient zijn geld doordat het affiliatelinks naar de producten toont, waardoor het een percentage van de omzet krijgt als mensen na het klikken een product kopen. The New York Times zou echter The New York Times niet zijn als er geen abonnementsmodel rondom Wirecutter wordt opgetuigd...

The Washington Post zet een fulltime redacteur op Instagram in de hoop dat het meer abonnees oplevert

The Washington Post zet een fulltime redacteur op Instagram in de hoop dat het meer abonnees oplevert

The Washington Post promoted Travis Lyles to the new role to oversee its main Instagram account full-time as of Feb. 1. He will build out a team to ramp up vertical, visual storytelling on the platform and expand the Post’s identity beyond its publication. And ultimately — convert some of its Instagram followers into paying subscribers.

Dit wil ik ook nog met je delen