6 min read

De kracht van een persoonlijke lokale nieuwsbrief

De nieuwsbrief Nieuws uit Castricum is een voorbeeld voor de toekomst van de lokale journalistiek.
De kracht van een persoonlijke lokale nieuwsbrief
Foto: Nieuws uit Castricum

Komende maandag verschijnt het Digital News Report, het jaarlijkse onderzoek naar (online) nieuwsgebruik dat het Reuters Institute ieder jaar uitvoert in tientallen landen. In Nederland werkt het instituut daarvoor samen met het Commissariaat voor de Media dat een Nederlandse versie van het rapport uitbrengt.

Voor de vijfde keer mag ik in een webinar de publicatie van dat rapport omlijsten. Ik praat met mensen uit de journalistiek over actuele onderwerpen die in het rapport aan bod komen, zoals kunstmatige intelligentie, nieuwsbehoeftes van het publiek en vertrouwen in de journalistiek. Het webinar begint maandag om 14:00 uur en via deze link kun je je vooraf aanmelden om mee te kijken. Als je live mee wilt kijken is vooraf aanmelden wel noodzakelijk, dus dat vooral nu je dit leest, zodat je het niet vergeet. Het volledige programma vind je op de site van het Commissariaat.

Komende maandag verstuur ik een extra editie van mijn nieuwsbrief, waarin ik in ga op het Digital News Report. In deze editie wil ik het met je hebben over"

  • Nieuws uit Castricum is een voorbeeld voor de toekomst van de lokale journalistiek.

Nieuws uit Castricum is een voorbeeld voor de toekomst van de lokale journalistiek

Al jaren begeleid ik als coach of mentor media-organisaties via de verschillende trajecten die het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek aanbiedt. Eén van die trajecten is een coachingstraject dat speciaal is opgezet voor private lokale media en binnen dat traject coach ik sinds begin dit jaar Nieuws uit Castricum. Of eigenlijk moet ik zeggen: ik coach Rens Blom.

Rens is een freelance journalist van 26 die 3,5 jaar geleden is gestart met een nieuwsbrief over zijn woonplaats Castricum Uit onvrede met wat hij las in de huis-aan-huis-bladen besloot hij zelf aan de slag te gaan met een alternatief: een wekelijkse e-mailnieuwsbrief waarin hij zich focust op het echte nieuws en waarbij ook met enige regelmaat zelf nieuws maakt, wat vervolgens weer door andere lokale media wordt overgenomen.

Zijn nieuwsbrief groeide in ruim drie jaar van 0 naar 1400 abonnees in een gemeente met bijna 40.000 inwoners en dat aantal blijft groeien. Elke editie wordt door ruim 78 procent van alle abonnees gelezen en ook niet onbelangrijk: een deel van zijn lezers doneert geheel vrijblijvend om Rens te helpen bij het schrijven van zijn nieuwsbrief.

Er komt nog niet genoeg binnen om te compenseren voor de tijd die erin gaat zitten, maar het aandeel lezers dat weleens doneert, stemt hoopvol voor de toekomst. En die toekomst is waar ik Rens probeer bij te helpen: groei van het aantal abonnees en een stabiele stroom inkomsten.

In de podcast Media van Morgen vertelde Rens vorige week over wat hij doet en hoe hij het doet. Daarin vertelde hij onder meer over hoe hij nieuwe lezers hem weten te vinden:

Mond-tot-mond-reclame is echt de belangrijkste bron van nieuwe abonnees. Ik heb ook een poll in de mail die je krijgt als je een nieuwe abonnee bent en daarin geeft meer dan de helft van de mensen aan dat ze via een aanbeveling van een buurman, een familielid of een vriend eigenlijk abonnee worden.

Hij heeft ook gekeken naar adverteren op social media om nieuwe abonnees binnen te halen, maar de kosten per abonnee zijn zo hoog, dat dat het niet waard is. In plaats daarvan probeert Rens zichtbaar te zijn in Castricum. Zo staat hij morgen voor de tweede keer op de zondagsmarkt in het dorp, wat hem de eerste keer een heleboel nieuwe lezers heeft opgeleverd. Maar dat niet alleen: hij kon daar ook in gesprek met zijn publiek wat uiteindelijk essentieel is voor wat hij doet.

De persoonlijke relatie tussen Rens en zijn lezers is, als je het mij vraagt, het geheim van Nieuws uit Castricum. Hij schrijft zijn nieuwsbrief op een persoonlijke toon en is extreem transparant over zijn journalistieke werk:

Er zit gewoon veel werk in mijn nieuwsbrief en ik hoop dat het werk wat ik laat zien ook voor zich spreekt. Ik heb er altijd foto's bij, ik schrijf het ook in de ik-vorm, dus mensen kunnen een indruk krijgen van waar ik ben geweest, wie ik heb gesproken, waarom ik weer met iemand ruzie heb gehad. Verzin het maar.

Die persoonlijke aanpak stelt Rens tegelijkertijd voor een dilemma:

Het lastige is dat de nieuwsbrief draait om de nieuwsbrief, maar de nieuwsbrief wordt geschreven door Rens Blom en niet door niemand anders. En mensen associëren de nieuwsbrief met mij. Als ik op vakantie ga, komt er geen nieuwsbrief. Dus dat lastige is een beetje, ja, je bent een journalist die graag heel erg persoonlijk op het nieuws zit en van mensen tips wil ontvangen en mensen wil spreken. Aan de andere kant, ik wil ook graag gewoon rustig een biertje op het terras doen met mijn vrienden, zonder dat je je een BN'er hoeft te voelen. En gelukkig is dat ook helemaal niet zo, maar daar probeer ik wel voor te waken.

Ik ben ervan overtuigd dat de persoonlijke aanpak van Rens een belangrijke rol speelt in de toekomst van de lokale journalistiek. Juist nu huis-aan-huis-kranten steeds verder onder druk komen te staan, maar dat persoonlijke heeft ook een keerzijde en veel journalisten zitten daar niet op te wachten. De persoonlijke relatie met lezers zorgt ervoor dat je publiek aan je bindt, dat je beter kunt inspelen op hun behoefte, dat je tips krijgt én dat de betalingsbereidheid groter is. En vooral dat laatste moet je niet onderschatten:

Ik heb toevallig laatst in een nieuwsbrief een uitgebreide enquête gezet; die is door bijna 250 mensen ingevuld. Daarin vroeg ik mensen: als je nu doneert, waarom doe je dat dan? De populairste optie was met 30% 'om Rens Blom te steunen'. Mensen krijgen er niks voor terug, ze doen het gewoon omdat ze mijn werk leuk vinden, belangrijk vinden. Dat vind ik wel heel motiverend om te zien.

Het verhaal van Rens doet me denken aan dat van The Mill uit het Verenigd Koninkrijk, maar dan in het klein. The Mill begon ooit als lokale nieuwsbrief in Manchester en is inmiddels actief in vier Britse steden. Dit jaar volgt de uitbreiding naar nog twee steden, waaronder Londen. Nu zie ik Rens nog niet heel snel uitbreiden naar Amsterdam, maar ik denk wel dat zijn aanpak en manier van werken ook op andere plekken zou kunnen. Het probleem is dat het tijd en energie kost om zijn nieuwsbrief op te bouwen en mensen aan je te binden die uiteindelijk ook bereid zijn om te betalen. Dat zie ik in Castricum wel goed komen, maar heeft veel tijd en doorzettingskracht nodig.

Bij Rens zit het met die doorzettingskracht wel goed heb ik het afgelopen half jaar gemerkt. Dat hoor je ook wel in het gesprek in de podcast Media van Morgen. Ik ben natuurlijk een beetje bevooroordeeld, maar dat gesprek is mijn ogen zeer de moeite waard.


Kort